TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
Każdy tworzony dokument powinien posiadać tytuł.
Podczas tworzenia dokumentu należy sprecyzować jego język. Jeśli w treści następuje zmiana języka dla jego części, należy zaznaczyć wybrany fragment i zmienić język tylko dla fragmentu.
Nagłówki opisują temat lub cel treści i używane są do jej porządkowania. Pozwalają na łatwą nawigację pomiędzy kolejnymi sekcjami dokumentu bez konieczności czytania jego całości. Ich konstrukcja pozwala także stworzyć spis treści. Należy używać nagłówków zdefiniowanych w stylach edytora, którym się posługujemy. Tytuł główny odpowiada nagłówkowi najwyższego poziomu (nagłówek 1). Kolejne powinny występować w logicznej kolejności – struktura powinna zaczynać się od nagłówka poziomu pierwszego, następnie powinien zostać użyty nagłówek poziomu drugiego.
Nie należy używać nagłówka poziomu trzeciego jeśli wcześniej w dokumencie nie został użyty nagłówek poziomu drugiego.
Przykład poprawnie użytej struktury nagłówków:
Tytuł dokumentu (Nagłówek 1)
Spis treści (Nagłówek 2)
Rozdział 1. (Nagłówek 2)
Podrozdział 1.1. (Nagłówek 3)
Podrozdział 1.2. (Nagłówek 3)
Podrozdział 1.2.1. (Nagłówek 4)
Rozdział 2. (Nagłówek 2)
Akapit to wydzielony fragment tekstu, stanowiący logiczną część wypowiedzi. Podczas tworzenia e-materiałów należy:
W dokumentach dostępnych należy stosować czcionkę bezszeryfową. Zapewnia ona lepszą czytelność tekstu. Najpopularniejsze czcionki bezszeryfowe, to: Arial, Calibri, Helvetica, Tahoma, Verdana. Rozmiar czcionki powinien być nie mniejszy niż 12 punktów. Należy pamiętać, aby nagłówki były większe od czcionki tekstu głównego, a także od siebie nawzajem – nagłówki wyższego poziomu większe od nagłówków niższego poziomu. Zapewni to łatwiejsze odróżnienie ich przez osoby niedowidzące.
Podczas tworzenia materiałów dydaktycznych można wyróżniać w tekście słowa kluczowe czy istotne zwroty. Jednak zbyt wiele wyróżnionych informacji może pogorszyć czytelność materiału.
Najczęściej używanymi sposobami wizualnego wyróżnienia fragmentu tekstu mogą być:
Jeśli chcemy wyróżnić coś kolorem, należy użyć również innego sposobu wyróżnienia np. pogrubienia.
Tworząc hiperłącze należy pamiętać o tym, aby:
Listy numerowane i punktowane możemy wykorzystać wtedy, gdy chcemy wymienić pewne elementy. Jeśli ważna jest ich kolejność, umieszczamy je w liście numerowanej, jeśli tylko chcemy je wymienić - w liście punktowanej.
Zalecenia:
Cytat to dosłowne przytoczenie cudzych słów. Każdy cytat powinien rozpoczynać się i kończyć cudzysłowem. Jeśli jest taka możliwość, powinno się oznaczyć go odpowiednim stylem i pochyłą kursywą. Informację o źródle cytatu należy zamieścić poza danym stylem.
Nie należy używać tabeli do przedstawiania treści graficznych. Jeśli jest to możliwe, powinno się unikać złożonych tabel i dzielić je na kilka mniejszych. Nie należy formatować danych tabelarycznych za pomocą spacji i tabulatorów. Wszystkie tabele powinny posiadać oznaczony wiersz lub kolumnę nagłówkową.
Dla wszystkich wykorzystywanych grafik i zdjęć, należy zapewnić treść alternatywną. Opisy alternatywne powinny przekazywać informację o tym, co przedstawia grafika. Są one później odczytywane przez czytniki ekranu, umożliwiając dostęp do treści osobom niewidomym, niedowidzącym oraz z trudnościami poznawczymi. Więcej informacji na temat tworzenia opisów alternatywnych do grafik znajduje się w sekcji: Dostępność grafik.
Warto unikać przekazywania istotnych informacji jedynie za pomocą grafiki z tekstem. Jeśli musimy użyć takiej grafiki, powinniśmy powtórzyć tekst, który na niej występuje w swoim dokumencie.
Należy pamiętać o tym, że skany dokumentów, ich fragmentów, czy elementów takich, jak na przykład tabele, są niedostępne dla czytników ekranu. Odbierane są one jako grafika, a przy dużych powiększeniach ekranu, które są używane przez osoby niedowidzące, mogą być słabo czytelne. Jeżeli jest taka możliwość, powinniśmy zrezygnować z umieszczania takich elementów. Należy przedstawić je w formie tekstowej, dostępnej dla czytników ekranów.
Podczas tworzenia dokumentu elektronicznego należy znaleźć kolory, które zapewniają maksymalny współczynnik kontrastu między zawartością a tłem. Dzięki temu tekst i obrazy inne niż dekoracyjne są czytelne dla każdego, także dla osób słabowidzących lub z zaburzeniami rozpoznawania barw. Dokument WCAG 2.1 na poziomie AA określa, że tekst podstawowy powinien posiadać kontrast o minimalnym stosunku 4,5:1. Kontrast tekstów pisanych dużą czcionką, np. tytuł dokumentów, powinien wynosić 3:1. Zaleca się pozostawienie kontrastu w stosunku 4,5:1 dla wszelkich obiektów i treści przenoszących znaczenie. Należy pamiętać, aby w celu podkreślania różnych treści, nie polegać wyłącznie na kolorze.
Aby sprawdzić czy kontrast zastosowany w dokumencie jest wystarczający, możemy skorzystać z różnych narzędzi, np. darmowego programu dostępnego na stronie Colour Contrast Analyser.
Tworząc dokument elektroniczny z odpowiednim kontrastem możemy też skorzystać z technik przedstawionych na stronie w3.org w Przewodniku jak spełnić WCAG kryterium 1.4.1. Pomocne techniki:
Nie powinniśmy używać klawiszy ENTER lub spacja do tworzenia wcięć czy przerw w tekście. Osoba korzystająca z czytnika ekranu usłyszy wtedy wielokrotnie powtórzony komunikat: Pusta, co utrudni jej odczytywanie treści. Aby upewnić się, czy w tekście nie znajdują się zbędne znaki, należy włączyć opcję widoczności znaków niedrukowanych.
Niektórzy użytkownicy mogą mieć problemy z czytaniem i rozumieniem złożonego tekstu. Dlatego treść, którą tworzymy, powinna być jasna i klarowna dla jak najszerszego grona odbiorców. Skorzystają z tego osoby z niepełnosprawnością intelektualną (między innymi osoby z zespołem Downa czy Aspergera, padaczką, autyzmem), które mają ograniczoną zdolność przyswajania i analizowania tekstu. Taki tekst będzie też przyjaźniejszy dla osób niesłyszących i z dysleksją. Jasny i prosty tekst będzie również ułatwieniem dla cudzoziemców.
Aby zmniejszyć złożoność tekstu, należy:
Zapoznaj się z wytyczną 3.1 dokumentu WCAG dotyczącą tworzenia zrozumiałych treści, oraz z technikami, które mogą pomóc ją spełnić, w szczególności:
Istnieją także narzędzia, które mogą pomóc zbadać poziom zrozumiałości tekstu, np. Jasnopis lub Logios.
Nasze strony internetowe i oparte na nich usługi używają informacji zapisanych w plikach cookies. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na używanie plików cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki, które możesz zmienić w dowolnej chwili. Ochrona danych osobowych »